همه چیز در مورد بیماری پوست مرغی

بیماری پوست مرغی یا کراتوز پیلاریس یک بیماری شایع پوستی است که باعث می شود تکه هایی از برجستگی های زبر و خشن روی پوست ظاهر شود. این برجستگی ها یا جوش های ریز در واقع سلول های پوستی مرده ای هستند که غده های مو را می بندند. آنها گاهی به رنگ قرمز یا قهوه ای به نظر می رسند.

بیماری پوست مرغی معمولاً در قسمت بالای بازوها ، ران ها ، گونه ها یا باسن دیده می شود. مسری نیست و این برآمدگی ها معمولاً ناراحتی و خارشی ایجاد نمی کنند. تحقیقات نشان داده است که بیماری پوست مرغی در ماه های زمستان که پوست تمایل به خشک شدن دارد ، بدتر می شود و همچنین ممکن است در دوران بارداری بدتر شود.

هیچ درمانی برای این بیماری پوستی بی خطر و ژنتیکی وجود ندارد ، اما روش هایی برای درمان یا جلوگیری از بدتر شدن آن وجود دارد. بیماری پوست مرغی یا کراتوز پیلاریس معمولاً تا رسیدن به 30 سالگی به طور طبیعی پاک می شود.

علائم بیماری پوست مرغی

برجسته ترین علامت بیماری پوست مرغی ظاهر آن است. برجستگی های قابل مشاهده ای که روی پوست ظاهر می شود ، شبیه پوسته غاز یا پوست مرغ کنده شده است. به همین دلیل ، معمولاً به عنوان “پوست مرغ” شناخته می شود.

برجستگی ها می توانند در هر نقطه از پوست که فولیکول های مو وجود دارند ظاهر شوند و بنابراین هرگز در کف پا یا کف دست ظاهر نمی شوند. بیماری پوست مرغی معمولاً در قسمت بالای بازوها و ران ها دیده می شود. به علاوه، می تواند به بازوها و پایین پاها کشیده شود.

علائم دیگر مرتبط با آن عبارتند از:

• صورتی یا قرمزی مختصر در اطراف برجستگی ها
• پوستی خارش دار ، تحریک پذیر
• پوست خشک
• برجستگی هایی که مانند کاغذ سنباده احساس می شوند
• برجستگی هایی که بسته به رنگ پوست می توانند در رنگ های مختلف ظاهر شوند (گوشتی ، سفید ، قرمز ، صورتی ، قهوه ای یا سیاه)

علل وقوع بیماری پوست مرغی

این بیماری خوش خیم پوستی نتیجه تجمع کراتین ، پروتئین مو ، در منافذ پوست است.

اگر مبتلا به بیماری پوست مرغی هستید ، کراتین موهای بدن شما در منافذ مسدود می شود و مانع از باز شدن فولیکول های در حال رشد مو می شود. در نتیجه ، یک برجستگی کوچک در جایی که مو باید باشد شکل می گیرد. اگر بخواهید سر این برآمدگی را بشکافید، ممکن است متوجه شوید که یک موی بدن کوچک ظاهر شده است.

علت دقیق تجمع کراتین ناشناخته است ، اما پزشکان فکر می کنند ممکن است با بیماری های پوستی مانند درماتیت آتوپیک و بیماری های ژنتیکی همراه باشد.

چه کسانی در معرض بیماری پوست مرغی هستند؟

بیماری پوست مرغی در افرادی که:

• پوست خشک
• اگزما
• ایکتیوز
• تب یونجه
• چاقی
• زنان
• کودکان یا نوجوانان
• پدر و مادر دارای این بیماری

هر کسی می تواند به این بیماری پوستی حساس باشد ، اما بیشتر در کودکان و نوجوانان دیده می شود. بیماری پوست مرغی اغلب در اواخر نوزادی یا در دوران بلوغ شروع می شود. به طور معمول در اواسط 20 سالگی برطرف می شود و بیشتر موارد در سن 30 سالگی کاملاً از بین می روند.

تغییرات هورمونی می تواند باعث بروز در دوران بارداری برای زنان و در دوران بلوغ برای نوجوانان شود. بیماری پوست مرغی بیشتر در افرادی با پوست روشن دیده می شود.

درمان بیماری پوست مرغی

یک دکتر متخصص پوست ممکن است یک مرطوب کننده برای تسکین خارش ، خشکی پوست و بهبود ظاهر پوست از بثورات بیماری پوست مرغی توصیه کند. بسیاری از کرم های موضعی بدون نسخه پزشک می توانند سلول های مرده پوست را از بین ببرند و یا از انسداد فولیکول های مو جلوگیری کنند.

دو ماده رایج در درمان های مرطوب کننده ، اوره و اسید لاکتیک هستند. این مواد در کنار هم به شل شدن و از بین بردن سلولهای مرده پوست و لطافت پوست خشک کمک می کنند. سایر روش های درمانی که ممکن است متخصص پوست شما پیشنهاد کند عبارتند از:

• میکرودرم ابراشن ، یک درمان لایه بردار شدید

• لایه برداری شیمیایی
• کرم های رتینول

مراقب ترکیبات موجود در این کرم ها باشید و قبل از استفاده با پزشک متخصص پوست و مو خود صحبت کنید. برخی از کرم های موضعی تجویز شده شامل اسیدهایی هستند که ممکن است عوارض جانبی منفی ایجاد کنند ، از جمله:

• سرخی
• تحریک
• خشکی

برخی از گزینه های درمانی تجربی نیز وجود دارد ، مانند درمان با فوتوپنوماتیک و لیزر عروقی که اگر لازم باشد پزشک به شما پیشنهاد می کند.

درمان خانگی بیماری پوست مرغی

اگر از ظاهر کراتوز پیلاریس خوشتان نمی آید ، روش هایی وجود دارد که می توانید برای درمان آن در خانه امتحان کنید. اگرچه این بیماری قابل درمان نیست ، اما درمان های مراقبت از خود می توانند به حداقل بروز ، خارش و تحریک کمک کنند.

• حمام های گرم بگیرید. استفاده از حمام های کوتاه و گرم می تواند به از بین بردن منافذ و شل شدن منافذ پوست کمک کند. پوست خود را با یک برس سفت مالش دهید تا به طور بالقوه برجستگی ها را از بین ببرد. مهم است که وقت خود را در حمام محدود کنید ، زیرا زمان شستشوی طولانی تر می تواند روغن های طبیعی بدن را از بین ببرد.
• تراشیدن.: لایه برداری روزانه می تواند به بهبود ظاهر پوست کمک کند. متخصصان پوست توصیه می کنند پوست مرده را با استفاده از لیف یا سنگ پوکه که می توانید از طریق اینترنت خریداری کنید به آرامی از بین ببرید.
• لوسیون آبرسان بزنید. لوسیون های حاوی آلفا هیدروکسی اسید (AHAs) مانند اسیدهای لاکتیک می توانند پوست خشک را آبرسانی کرده و گردش سلول را تشویق کنند.
• گلیسیرین که در بیشتر فروشگاه های لوازم آرایشی یافت می شود ، می تواند برجستگی ها را نرم کند ، در حالی که گلاب می تواند التهاب پوست را تسکین دهد.
• از لباس تنگ خودداری کنید. پوشیدن لباس تنگ می تواند اصطکاک ایجاد کند و باعث تحریک پوست شود.
• از مرطوب کننده هوا استفاده کنید. مرطوب کننده ها رطوبت هوا را در فضای اتاق می افزایند ، که می تواند رطوبت پوست شما را حفظ کرده و از بروز خارش در بدن جلوگیری کند.

در نتیجه بیماری پوست مرغی یک بیماری با زمینه های ارثی است که در آن پوست دچار برجستگی های زبری می شود و شبیه پوست مرغ می شود. علت این اتفاق تجمع کراتین در فولیکول های مو است. اغلب این بیماری پس از چند سال از بین می رود ولی اگر ظاهر آن باعث اذیت شدن شما می شود می توانید با درمان های خانگی و مراجعه به پزشک ظاهر بیماری پوست مرغی را کاهش دهید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه و انجام مشاوره ی رایگان به کلینیک تخصصی پوست و مو و زیبایی دکتر مسعود جعفری مراجعه نمایید.